Een tweede gesprek van Jan en Willem

(Dit is een vervolg op een gesprek tussen Jan en Willem.)

J. Jij hebt zeker wel gekeken naar die uitzending gisteren van NOVA, waar geloof ik de voortreffelijke journalist Bas Haan voor verantwoordelijk was, over het feit dat het percentage vrijspraken verdubbeld is?
W. Ja, ik heb het gezien.
J. Besef je wel hoe erg het inmiddels is geworden? Die rechters doen veel meer vrijspraken, omdat ze anders bang zijn weer gedonder te krijgen. Gelukkig had de VVD onlangs een poster over streng straffen die weer een beetje tegengas geeft tegen dit soort ontwikkelingen.
W. Mmm… Er traden twee BN-ers op in deze uitzending die een totaal andere visie hadden op deze ontwikkeling; de heer van Koppen vond het (misschien) een zorgwekkende ontwikkeling (helemaal duidelijk was zijn standpunt niet, terwijl hij toch vaak zulke stellige meningen verkondigt), maar Spong vond het helemaal geen zorgwekkende ontwikkeling. In tegendeel: Spong vond het een goede ontwikkeling!
J. Ja, allicht vindt Spong dit een goede ontwikkeling, hij is advocaat!
W. Wat bedoel je?
J. Nou hij denkt natuurlijk, als mensen zien dat het aantal vrijspraken omhoog gaat, krijg ik meer klanten!
W. Ik weet niet of het zo werkt J., daar zou misschien eens empirisch onderzoek naar moeten worden gedaan, maar jullie juristen zijn geloof ik in het algemeen heel erg gekant tegen empirisch onderzoek. Bovendien, als ik voor mezelf mag spreken, vind ik het ook een gunstige ontwikkeling, want ik heb ook het gevoel dat heel veel mensen op onvoldoende gronden de bak in worden gedraaid. Zo lang er geen onafhankelijke revisieraad is, zullen we ook niet weten hoe erg het is, want alle eventuele fouten kunnen nu worden toegedekt.
J. Ha! Daar ben je weer met je complottheorie! Niet voor niets is de ondertitel van het boek van Bas Haan over de Deventer moordzaak: “het complot ontrafeld”.
W. Ja, laten we het eens over dat boek hebben. In dat boek wordt Michaël de Jong als een soort heilige opgevoerd tegenover de pathologische leugenaar Ernest Louwes. Hij eindigt zijn boek met: “Voor mij is de Deventer moordzaak gesloten. De ‘boekhouder’ heeft zijn straf er bijna op zitten, `de klusjesman’ is vrijgepleit”. En hij vervolgt met triomfantelijk te zeggen dat Michaël de Jong (dat is `de klusjesman’, weet je wel?) zo ongeveer het meest vergaande bewijs van goed gedrag heeft gekregen dat je in Nederland kunt krijgen. En wat is dat bewijs van goed gedrag? Een vergunning voor het bezit van een vuurwapen, een revolver. Hij had die vergunning aangevraagd voor schietoefeningen bij het trainen van honden. ‘De klusjesman’ is daarmee nu, volkomen legaal, de trotse bezitter van een `Smith & Wesson Chiefs Special 9MM’. Om zijn bewering kracht bij te zetten geeft hij zelfs op p. 241 een afbeelding van deze vergunning. Ik moest erg lachen toen ik dit las.
J. Lachen? Waarom in hemelsnaam?
W. Nou, om het feit dat politie en justitie, die geen enkele moeite hebben gedaan om verder onderzoek te doen naar het kopen van dat mes door Michaël de Jong in plaats van de magneetstrip die hij beweerde gekocht te hebben, hem een vergunning voor een revolver hebben gegeven. En om het feit dat Bas Haan dat krijgen van die vergunning voor een revolver als een bewijs van goed gedrag beschouwt. Die Bas Haan is volgens mij wel erg gezagsgetrouw. Het is jammer dat hij niet in Amerika woont, dan zou hij lid kunnen worden van de National Rifle Association en met nog minder moeite pistolen kunnen kopen in de “gun shops” om ook honden te gaan africhten. Als voorbereiding op het africhten van … De Hond.
J. Bah, wat een flauwe woordspeling is dat!
W. Het zij zo, ik vond hem zelf wel leuk. Het is ook zó voor de hand liggend dat ik me bijna niet kan voorstellen dat niet iemand dit al eens eerder heeft bedacht, een schot voor open doel, zogezegd. En dan ook nog Michaël de Jong, die een pistool nodig heeft om “Honden” af te richten, en de politie die hem de vergunning geeft om in dit kader een pistool te gebruiken! Als dat niet symbolisch overkomt, weet ik het niet meer! Dat was dus ook waar ik om moest lachen. Maar goed, heb jij dat boek van Bas Haan eigenlijk gelezen?
J. Nee W., daar heb ik natuurlijk geen tijd voor. Ik heb er wel veel over gehoord. Word jij trouwens niet geacht nog twee boeken op je vakgebied te schrijven? Komt dat niet een beetje in het gedrang door al dat gelees van boeken a la Louwes, Wagenaar, Haan, enz.?
W. Ja J., je hebt daar een goed punt, maar ik kan dat gesol met Louwes van Pauw, Witteman en Knevel, maar ook van Bas Haan+Heijne, gewoon niet aanzien. En zo ging het ook al met Lucia de Berk. Ik zou dolgraag wel vertrouwen hebben in de Nederlandse politie, OM en rechterlijke macht, en me alleen aan mijn eigen vak wijden, maar het vertrouwen is sinds 2007 verdwenen (met de Lucia de Berk zaak, waar ik toen toevallig in ben verzeild via die 1 op de 342 miljoen, weet je nog wel?) en hoe meer ik er over lees, hoe bezorgder ik word. Wat interessant is, is dat ondanks alle snorkende taal over ontrafelen van complottheorieën op de achterflap er allerlei beweringen in het boek van Bas Haan staan waarvan je op een eenvoudige manier kunt nagaan of ze waar of onwaar zijn.
J. Bijvoorbeeld?
W. Pagina 159: Louwes beweert tegen Bas Haan in een telefoongesprek (volgens Bas Haan) in 1999 te hebben meegewerkt aan DNA onderzoek. Bas Haan zegt dat er geen bloedafname is geweest en dat er voor 2003 nooit een DNA profiel is gemaakt. Hij zegt hier voor het eerst Louwes op een leugen te hebben betrapt. Wie spreekt hier onwaarheid?
J. Louwes natuurlijk. Zoals mevrouw Brughuis al zei: “Menig acteur kan een puntje zuigen aan het acteertalent van deze verdachte”. Hij is een geboren leugenaar.
W. Ik heb dit even nageplozen, J. Het OM heeft altijd ontkend dat dit is gebeurd, terwijl Louwes heel gedetailleerd is geweest over afname van DNA begin december 1999. Hij zegt een formulier ondertekend te hebben en beschrijft de afname en de man die het deed. Een half jaar geleden heeft het OM echter toegegeven dat het ondertekende document is gevonden, maar niet de DNA afname. Dat klinkt bekend.
J. Hoezo, dat klinkt bekend?
W. Zelfs volgens het verslag van Bas Haan is de weduwe gevonden met beige broek en een vest. Waar zijn de broek en het vest? Ze zijn “zoek”. Het formulier dat Louwes ondertekend heeft is gevonden, maar de afname zelf is “zoek”. De moeder van Denise Schouten heeft een pot met organen van haar dochter teruggekregen, maar het waren niet de organen van haar dochter, zoals later bleek. Waar zijn die organen? Ze zijn “zoek”. Justitie en het NFI raken toch wel erg veel kwijt.
J. Zeg jij maar niets, jij bent ook een enorme sloddervos!
W. Ja J., je hebt gelijk, maar als ik iemand op zou willen zadelen met moord, zou ik misschien toch wat voorzichtiger met de cruciale bewijsstukken omgaan! Ik begrijp eigenlijk niet waarom zo veel mensen justitie hier zo maar mee weg laten komen.
J. Nou ja, als dat bewijs met het DNA niet werkt, dan is er nog altijd die leugen over het in de file zitten en het financiële motief!
W. Over dat domme gepraat over het financiële motief, dat zelfs in laatste instantie niet door het hof in Den Bosch is gebruikt, maar waar Bas Haan wel een enorm punt van maakt (en in zijn voetspoor natuurlijk ook de media-giganten Pauw en Witteman), heb ik het nog wel een andere keer. Ik wil nu alleen nog iets zeggen over de expliciete beschuldigingen van leugens. Het gaat om vier beschuldigingen.
1. Louwes zou niet ‘s ochtends op bezoek zijn geweest bij de weduwe.
2. Hij zou gelogen hebben over zijn thuis eten op die dag (hier heeft de politie ook zijn vrouw nog tegen hem uitgespeeld).
3. Hij zou gelogen hebben over zijn in de file zitten.
4. Hij zou gelogen hebben over zijn telefoontje vanaf de A28.
Ton Derksen laat m.i. zeer overtuigend zien dat geen van deze vier leugens is aangetoond. Sterker nog, hij maakt zeer aannemelijk dat het OM zelf in minstens drie van deze vier gevallen leugenachtige verklaringen heeft afgelegd.
J. Complottheorie denken, W.! Het OM is veel te netjes om te liegen!
W. Mmm… Ik heb begrepen dat de hoge raad het alibi van het in de file zitten heeft “geneutraliseerd”. Ze hebben inmiddels de mogelijkheid van een telefoongesprek vanaf de A28 erkend, maar tegelijk het tijdstip van de moord opgerekt tot 12 uur ‘s avonds. De noodzakelijke handelingen voor het vaststellen van het tijdstip van de moord zijn nu eenmaal niet verricht of de informatie daarover is ook weer “zoek”, dus dat geeft een bijna onbeperkte mogelijkheid van “schuiven” (wat weer iets anders is dan “strepen”). Ik moest bij dat “neutraliseren” even denken aan de discussies over de neutronenbom.
J. Hoezo?
W. Nou, in de oorspronkelijke discussies over de neutronenbom hoorde je daar wel eens over spreken als een “schone bom”: een bom die levens verwoest, maar gebouwen heel laat. De analogie is in dit geval dat het gebouw van de hoge raad en meer algemeen het gebouw van de Nederlandse rechtspraak blijft staan, maar dat er wel heel veel levens worden verwoest. Helaas voor deze voorstanders van een “schone bom” verwoest de neutronenbom niet alleen levens, maar ook gebouwen. De bom van de dwaling in de Schiedammer parkmoord zaak heeft echter zelfs nog geen splintertje veroorzaakt in de vesting van de Nederlandse juristen! Hoe veel meer levens moeten nog worden verwoest, vraag ik me wel eens af?
J. Kom, kom, W., overdrijf je nu niet een beetje…

Wordt vervolgd…