Het Haga Ziekenhuis en Lucia de Berk
Na de vrijspraak van Lucia de Berk heeft het Haga Ziekenhuis een verklaring op haar web site gepubliceerd, zie: Verklaring HagaZiekenhuis inzake vrijspraak Lucia de Berk. De laatste zin van deze verklaring luidt:
“Het HagaZiekenhuis heeft op alle momenten meegewerkt aan het onderzoek, dat uiteindelijk geleid heeft tot vrijspraak van mevrouw De Berk door het Hof.”
Het klinkt in deze verklaring alsof het ziekenhuis eigenlijk weinig te maken had met de veroordeling en de lange gevangenisstraf van Lucia de Berk. De verklaring van het Haga Ziekenhuis legt de verantwoordelijkheid hiervoor geheel bij het Openbaar Ministerie en de politie.
Maar hoe is het eigenlijk gegaan? Een tipje van de sluier is hierover opgelicht door prof. Richard Gill, die vanwege dit feit thans door het Haga Ziekenhuis bedreigd wordt met een kort geding. Let wel, het gaat hier niet om de vraag of wat prof. Gill over de toedracht van dit alles onthult waar is of niet, het gaat het Haga Ziekenhuis om het feit dat hij gegevens uit de privé sfeer onthult. De verwachting is dat als het Haga Ziekenhuis zijn dreigement tot een kort geding doorzet, het dit zal winnen. Want… de rechters zullen waarschijnlijk alleen kijken naar: “Is hier een inbreuk op privacy gemaakt?”, niet naar “Is wat hier gezegd wordt waar?”
Toch, als men uit al deze gebeurtenissen enige lering zou willen trekken, moet men zich verdiepen in: “Hoe heeft dit kunnen gebeuren?”. En dan is de voorgeschiedenis wel degelijk relevant. Om die reden geef ik hier nog eens een overzicht van de manier waarop alles begonnen is, voorzover ik dat heb kunnen reconstrueren met behulp van diverse betrouwbare bronnen.
Op de afdeling waar Lucia de Berk werkte maakte men zich zorgen over het grote aantal sterfgevallen op de afdeling. Om die reden had de chef de clinique een Excel spreadsheet tabel van “incidenten” gemaakt en hier een berekening aan vastgeknoopt die zij liet zien aan een bevriende wiskundige/informaticus in de familiesfeer. Overigens niet iemand die mathematische statistiek als specialisme uitoefende of daar onderzoek in deed, evenmin als de andere later door de rechtbank en het hof m.b.t. de statistiek geraadpleegde personen (de door de rechtbank en het hof geraadpleegde wiskundige was na zijn wiskundestudie psychologie gaan studeren en inmiddels rechtspsycholoog geworden). Het Excel spreadsheet koppelde de incidenten aan het wel of niet dienst hebben van Lucia de Berk.
Op de achteraf gezien historische dag 4 september 2001 werd contact opgenomen met de politie en werd gesproken over “vijf onverklaarbare doden”. Dit was een actie die door directeur Smits, algemeen directeur van het Juliana Kinderziekenhuis en het Rode Kruis ziekenhuis in Den Haag (deze ziekenhuizen zijn inmiddels onderdelen van de fusie van ziekenhuizen die HagaZiekenhuis wordt genoemd), in samenwerking met de chef de clinique werd ondernomen. De heer Smits beweerde later dat hij de “statistische berekening van de koude grond” van de kans dat Lucia de Berk bij zoveel “incidenten” in het ziekenhuis betrokken was geweest zelf had gedaan, maar volgens mijn laatste informatie was deze Excel spreadsheet berekening dus het werk van de chef de clinique.
Bovendien legden de directies van het Juliana kinderziekenhuis en het Rode Kruis ziekenhuis contact met de ochtendkrant De Telegraaf. Deze krant deed op 17 september 2001 een bericht over de zaak uitgaan, waarin stond dat een verpleegkundige in de twee ziekenhuizen mogelijk betrokken was bij de moorden op verschillende volwassenen en kinderen. Het bericht vermeldde verder dat de directie van het Juliana ziekenhuis het gebeurde zeer betreurde en zijn medeleven met de betrokken ouders uitsprak (na opgemerkt te hebben dat het vertrouwen van de patiënten in het ziekenhuis mogelijk door dit bericht geschaad zou kunnen zijn of worden). Merk op dat dit suggereerde dat op dit moment al bewezen was dat er “moorden” waren begaan.
We kunnen na deze acties van de de chef de clinique en de directie van de ziekenhuizen niet meer beweren dat het ziekenhuis eigenlijk weinig te maken had met de veroordeling tot levenslange gevangenisstraf van Lucia de Berk. Na het bericht in de Telegraaf was een proces van verdachtmakingen tegen Lucia de Berk op gang gezet dat niet meer te stoppen viel. Aan het slot van bovengenoemde verklaring van het Haga Ziekenhuis wordt gezegd: “Het HagaZiekenhuis heeft op alle momenten meegewerkt aan het onderzoek, dat uiteindelijk geleid heeft tot vrijspraak van mevrouw De Berk door het Hof.” Is dit waar? Heeft de persoon die dit alles in gang heeft gezet, de chef de clinique, een getuigenis afgelegd? Dat is toch wel het eerste wat je zou verwachten van “meewerken aan het onderzoek”. Echter, op de ochtend van de dag in 2004 dat zij voor het hof zou verschijnen heeft zij iets gedaan wat door Richard Gill beschreven is, waardoor zij niet in staat was voor het hof te verschijnen en in feite opgenomen moest worden.
Richard Gill is nu door de advocaten van het HagaZiekenhuis gesommeerd de beschrijving van de ware toedracht van deze cruciale gebeurtenis in de justitiële behandeling van Lucia de Berk van internet te verwijderen en hij wordt ook al vast door de advocaat van het HagaZiekenhuis bedreigd met dwangsommen van 15000 euro per dag als dit niet gebeurt.
Verder wordt gedreigd met een kort geding. Niet een kort geding vanwege de onjuistheid van wat hij in de openbaarheid brengt, maar een kort geding vanwege aantasting van de privé sfeer. Op deze manier houdt het Haga Ziekenhuis opnieuw openheid van zaken tegen en is het bezig met pogingen tot “damage control”. De sleutelfiguur in de veroordeling van Lucia de Berk (die chef de clinique was en nog steeds verbonden is aan het HagaZiekenhuis – en bovendien, ondanks de problemen die haar verhinderden te getuigen in de Lucia de Berk zaak, lid van de medische tuchtraad is) wordt door het ziekenhuis uit de wind gehouden en zodra iets van de werkelijke toedracht naar buiten dreigt te komen, wordt gedreigd met dwangsommen en een kort geding.
De uiteindelijke vrijspraak van Lucia de Berk is bepaald niet te danken aan inspanningen van het Haga Ziekenhuis om de waarheid boven water te krijgen, maar daarentegen aan de inspanningen van een aantal individuen, met name Metta de Noo en haar broer Ton Derksen!
Piet Groeneboom's blog 
After a new discussion with my lawyer I came to the reluctant conclusion that I should follow his advice and ask the owners of some internet fora and blogs to remove certain contributions of mine. This is what I wrote for instance to the editors of skipr.nl
Dear …
I have to ask you to remove the comments on your site which I made which refer to the character and medical history of an eminent paediatrician working at Haga hospital, the Hague:
http://www.skipr.nl/magazine/paul-smits-niet-bang-voor-actie-52825.html
My lawyer advises me that a Dutch judge will almost certainly rule that my statements intrude in the private life of this person and are “beyond the boundaries of [Dutch] propriety”.
Defending an almost certainly lost case in the Dutch courts will certainly cost more money, time and energy that it’s worth. My research goes on and in any case I want to prepare a sanitized version of my comments for your site. But first I am also going to take a vacation.
If I continue to ignore Haga’s demands, the case will certainly go to court, I will almost certainly lose, and I will be obliged to demand that the postings are removed. Defending myself in court will cost me (personally) one or two tens of thousands of Euro’s. If I appeal, it will cost me (personally) one or two more tens of thousands of Euro’s. My lawyer advises me, and I fear that he is right, that I have no chance to win, so the money – which incidentally I don’t have, anyway – would be just thrown away, though of course the publicity could be worth quite a lot. However publicity is a double-edged sword since Haga will be able to flaunt their victory and they are much more powerful than I.
Yours Richard
PS The concept of “boundaries of propriety” in Dutch is difficult for me to understand. It appears that in Holland, important Dutch people may write very rude things about unimportant Dutch people (*), and unimportant Dutch people may write whatever they like because nobody is obliged to take any notice anyway, but a Dutch university professor does not have the freedom of speech to express their feelings about the perceived wrong-doings of much more important Dutch people – those having a huge organisation behind them and hence no need to spare any (legal) expenses.
In my opinion this is class-justice, “might is right”. As well as not being anonymous, I made the mistake of expressing my emotions in these postings. Apparently there are clever tricks to get around this like writing “I heard someone say that…and though incredible, if it were true it would be quite awful”, but I don’t want to bore the reader with such circumlocutions, even if they would have made the postings legally admissable. I believe that what I wrote is essentially true, I believe it is in the public interest that the world knows it, and also of great scientific importance, and I have no compunction in letting the world know that I am very angry about this. I want to stand corrected if my “facts” turn out to be incorrect.
I am really angry about cover-up, hypocrisy and arrogance, when so much of importance could be learnt for the future from this case. Haga seems to have quite different moral standards concerning their behaviour towards their former employee nurse Lucia de Berk and a present employee, who happens to be a respected senior paediatrician with important societal connections. I was informed by the director of Haga drs Huffmeijer MBA (who is neither a medical doctor nor a scientist, but a professional hospital manager, I believe) that Haga has already drawn its own conclusions internally about the case and that quite enough medical investigations have been made already while a statistical investigation is quite superfluous. Anyway, I should have no part in any investigation since I am biased.
I may or may not be biased, but I am a scientist. I announce my research hypotheses in advance so that my possible bias is known in advance; and I actively look for falsification of my current research hypotheses. I am happy for someone else to do this research. I just want it done as soon as possible. I am disturbed to find that a comment in the comments section to on a news posting on internet is called a “publication” and is treated as if it is a product of my research as a university professor, whereas it is a product of my participation in public life as a citizen of the world and an intellectual. And that in this situation the bounds of propriety of the nineteenth century are pulled out of the cupboard. (In the Golden Age the Netherlands was several hundred years ahead of the rest of Europe. However it seems that there has been quite some stagnation since then in some aspects of society, though fortunately not all).
______
(*) Prof Peter van Koppen, law psychologist, about Lucia de Berk; Prof. Corine de Ruyter, forensic psychiatrist, about Joran van der Sloot. In both cases these eminent professors write things which which they cannot know much about, having only access to newspaper chit-chat but not legal dossiers or scientific reports, about the character and psychology of the persons in question. On the other hand, I wrote things which I believe are true and which I believe have to be known – not in order to assign human guilt and punishment, but in order to learn for the future about system errors which need correcting in order to prevent repetitions of what most people – but not Haga – sees as a disaster.
Since I did not reveal the details of the content of what you said, but only described the present steps taken by you and the Haga hospital and its lawyers and gave an account of the history of the Lucia de Berk case I know from other sources, I think I can leave things as they are right now. If you remove the original post, these comments stay relevant for how the Haga hospital and its lawyers use intimidation to prevent the spread of (correct but) unwanted information (unwanted by the Haga hospital) on how Lucia de Berk got imprisoned.
Op deze weblog wordt terechte verontwaardiging geuit tegen dwalingen in het STRAFrecht. Wat mij keer op keer verbaast, is dat de vele grotere aantallen misslagen in het civiele recht (met zijn vele ”open normen” onbesproken blijven. De meest inktzwarte bladzijde op het punt van rechtsmanipulatie door de rechterlijke macht is de voorbije drie/vier jaar geproduceerd in de zg. aandelenlease-affaire (ten onrechte wel aangeduid met de term ”Dexia-affaire”). Het betreft hier kansloze beleggingsconstructies -beleggen met geleend geld-, waarbij de rente (veelal circa 10% p.a.) misleidend in de folders werd aangeduid met misleidende benamingen als ”maandbetaling”, ””inleg” etc. Producten werden in de folders met risicoloze spaarrekeningen vergeleken. De rechters willen van geen misleiding weten; vinden het niet nodig een deskundige te benoemen (die hen kan voorlichten over de kansloosheid van deze wanproducten). Het meest stuitend is dat de hoogste feitenrechter (Hof Amsterdam) die deze rechtszaken heeft laten ontsporen destijds advocaat was bij Loeff, Clays Verbeke, het advocatenkantoor van de grootste aandelenleaseboef, namelijk AEGON. Kortom: de misleidde klanten mogen op de blaren zitten; de aandelenleasebanken gaan vrijuit met ruim 4 miljard aan ontvangen rentebaten !