“Vrijpleiten is niet hetzelfde als rehabilitatie”

In NRC-Handelsblad van vandaag (20-3-2010) stond een artikel met de titel “Vrijpleiten is niet hetzelfde als rehabilitatie”. Het gaat hier over de kwestie dat het OM, als het niet in staat is de schuld van de verdachte aan te tonen, overgaat op de strategie: “We zeggen dat we de schuld van de verdachte niet kunnen aantonen, maar formuleren het zo dat gesuggereerd wordt dat de verdachte desondanks best eens schuldig zou kunnen zijn.” Zie OM eist vrijspraak Lucia de B. Op die manier komt in Nederland iemand die eens veroordeeld is hier nooit meer vanaf, laat staan dat er van enige vorm van rehabilitatie sprake is.

In dit artikel in NRC-Handelsblad komt Theo de Roos ook weer eens aan het woord en deze doet duidelijk pogingen zijn beroepsgroep te dekken. Hij merkt op dat het OM geen verontschuldigingen hoeft te maken, dat het requisitoir van de advocaat-generaal Rijkers “een goed en correct verhaal” is en dat er geen veroordelingscultuur is “omdat er ook heel veel vrijspraken zijn”. Bij de laatste uitspraak moet ik denken aan: “ik heb ook negers onder mijn vrienden”. Maar ook overigens zijn dit stuk voor stuk zeer aanvechtbare uitspraken, natuurlijk.

Bovendien: wat zei Theo de Roos in 2003 in de uitzending statistiek in het strafproces:
“In de Lucia de B. zaak is het statistisch bewijs ontzettend belangrijk geweest. Ik zie niet hoe men zonder dat bewijs tot een veroordeling zou zijn gekomen.”

Misschien kan iemand nog eens aan Theo de Roos vragen hoe hij daar inmiddels over denkt? Waarom horen we hem daar nu niet meer over?

En wie trad samen met Theo de Roos in deze uitzending op? De rechtspsycholoog Henk Elffers, die hier zijn kans van 1 op 342 miljoen de wereld in slingerde.

Deze uitzending is één van de vele zwarte bladzijden in het hele proces tegen Lucia de Berk. Wat hierin aan de orde komt heeft ook betrekking op een bijzonder belangrijk aspect van de zaak, nl. de leugenachtige verklaring van het hof dat statistiek “geen rol heeft gespeeld” in het uiteindelijk arrest. Ik citeer maar weer eens voor de zoveelste keer professor ‘t Hooft: “Dat het gerechtshof pretendeert geen statistische argumenten te hebben gebruikt wordt door de verwoordingen van het vonnis weerlegd.” Zo is het.