Justitie vindt weer iets terug na 9 jaar
Het wordt eentonig, maar er moet toch over worden bericht. In de Deventer moordzaak tegen Ernest Louwes zijn nog steeds het vest en de broek die de weduwe Wittenberg aanhad tijdens de moord “zoek”. Wel is op een wonderbaarlijke manier de blouse die zij onder het vest aanhad teruggevonden, hoewel de twee rechercheurs die hierover gingen allebei gezegd hebben dat ze eigenlijk niet weten wat er allemaal met die blouse is gebeurd sinds het begin van de zaak. Eén van de twee rechercheurs die het proces-verbaal hebben opgemaakt was ziek toen dit werd geschreven en heeft meegedeeld er helemaal niets van te weten en de andere rechercheur heeft gezegd dat wat hij in het proces-verbaal heeft opgeschreven in feite een reconstructie was van de afdeling en dat hij eigenlijk ook niet weet wat er mee gebeurd is.
Louwes heeft (vrij snel na zijn vrijlating) tegen deze rechercheurs een procedure aangespannen bij het hof in Leeuwarden, waarbij deze rechercheurs evenwel niet zijn komen opdagen (zie het naschrift in: Ernest Louwes en de media). Louwes is de laatste keer dat hij veroordeeld werd (door het hof in Den Bosch) voornamelijk op het DNA dat op deze blouse werd aangetroffen “schuldig” bevonden. Zouden het vest en de broek ooit ook nog weer plotseling boven water komen?
Vandaag (14-9-09) konden we lezen dat een oude video band die cruciaal was voor een in het jaar 2000 gepleegde moord plotseling toch ineens weer gevonden is, zie Video in oude moordzaak duikt alsnog op. De advocaat van de in 2003 in hoger beroep veoordeelde Danny van den H., Knoester, zei in augustus (toen de band nog “zoek” was) weer allemaal dingen die heel bekend klinken:
“Ik heb nog nooit zo’n slechte veroordeling gezien. Er is geen technisch onderzoek gedaan naar de kogelhulzen. Hij is vooral veroordeeld op grond van getuigenverklaringen, maar die spreken elkaar tegen. De rechters hebben alleen verklaringen gebruikt die passen bij Danny.” En verder: “Technisch bewijs kwam er niet aan te pas, de rechters hebben de videoband merkwaardig genoeg niet eens opgevraagd en bekeken. Ook de agent die er een proces-verbaal van had opgemaakt, is nooit als getuige gehoord.”
Verder lezen we de voor zichzelf sprekende mededeling: “Justitie benadrukt dat de beelden altijd in eigen bezit zijn gebleven en niet onbevoegd te zien zijn geweest.”
Posted in: Deventer moordzaak, rechterlijke dwalingen
Piet Groeneboom's blog 
Bij Lucia had de overheid het ontlastende rapport uit Straatsburg, dat er geen digoxine in de organen zat, achtergehouden. Was dat met opzet of per ongeluk? Het één is even erg als het ander.
Als volgens de advocaat ook hier het ontlastende bewijs op de video aanwezig is, dan is hetzelfde aan de hand.
Bij de fotorolletjes uit Srebrenica zien we die verdwijntruc ook. De Commissaris van de Koningin, de PvdA-er Jos van Kemenade moest dat vuiltje in de doofpot stoppen. Dat mislukte.
Hetzelfde patroon is aanwezig bij het per ongeluk of expres wegmoffelen van bewijs door de overheid.
Dit patroon treedt ook op geheel ander gebieden op, bijv. bij het wegraken van rapporten, delen van archieven, etc. door de overheid bij het Schipholdossier en ook hier is de PvdA bij betrokken. Als ze de zaak verliest bij de claim, dan worden de rechters vervangen om de hoogte van de claim te bepalen!
Is dat van nu?
Neen. Toen Samuel Goudsmit als wetenschappelijk leider van Alsos – Amerikaanse zoektocht naar de mogelijke fabricatie van de Duitse atoombom – in Parijs kwam, was van de Haagse firma Cellastic het archief op enkele snippers na verdwenen. De snippers zijn bij het NIOD in Amsterdam.
Kistemaker met nog 3 Nederlanders hadden daar had geld in de WOII opgesoupeerd voor de dingen die ze daar deden, spionage of contra-spionage. Het is nooit wat geweest en ook geworden tussen Samuel Goudsmit en Jaap Kistemaker. De internationale politiek zit nog steeds met de scherven van de ultracentrifuge-spionage van Khan die ook in de doofpot is gestopt. Het dossier van Khan is uit het archeif van de rechtbank aan de Prinsengracht in A’dam verdwenen. Waarom?
Prins Bernhard dacht die truc ook bij de National Archives in Amerika uit te halen. Echter dat was onmogelijk. In Amerika had men de kaart van het NSDAP-lidmaatschap van prins Bernhard.
Dus deze trend van bewijs tegen de Nederlandse Staat verdwijnt in laden of anderszins.
Het dossier van Fred Spijkers is voor de komende 50 tot 70 jaar achter slot en grendel.
Dus Piet, heb geen illusies. Nederland is niet zo onschuldig. Vele Afro-Amerikanen kunnen daarover meepraten. Het zwijgen over de slavenhandel tijdens het Oranje-feestje in New York stuitte veel Afro-Amerikanen tegen de borst.
Allemaal schone schijn van de Nederlandse Handelsmaatschappij, gesticht door Willem I, in een narcotica-staat – je kent wel die opium kits in Indië en de Boxersopstand in Hongkong. De opvolger van de deze Handelsmaatschappij kreeg weer die reisdrift. De belastingbetaler kan op de blaren zitten.
Dus wij hebben niet zoveel goeds van deze overheid te verwachten.
Verleden week was ik in de Zoetermeerse gevangenis op bezoek bij de Turkse Koerd Baybasin. Hij is tot levenslang veroordeeld op gefalsificeerd bewijsmateriaal: aan elkaar geplakte telefoontaps. Verschillende deskundigen hebben helaas na de rechtsgang gezegd dat het bewijsmateriaal vervalst is. Baybasin vertelde me dat men geprobeerd heeft hem in de gevangenis te vergiftigen. Uiteraard is er geen onderzoek gedaan naar zijn claim en het bewijsmateriaal -de gebakken vis- is ‘gone with the wind’. Baybasin beschouw ik persoonlijk als Nederlands eerste politieke gevangene omdat hij zeer waarschijnlijk het slachtoffer is van een spel tussen corrupte vertegenwoordigers van de Nederlandse en Turkse staat.
Deze zaak doet mij denken aan de kortgeleden bekend geworden getuigenissen van de oud FBI-contractuante Sibel Edmonds, die vanwege haar kennis van het Turks (moedertaal), Aramees en Farsi, vertaalwerk deed voor de FBI van allerlei verhoren. Zij vertelde daarin over het manipuleren van Amerikaanse politici door Turkse lobby-groepen middels geld en chantage en haar ontslag toen zij haar meerderen bij de FBI daarvan in kennis stelde en nog meer vreemde praktijken bij de FBI, zie de Sibel Edmonds Documentary. Deze wijze van opereren lijkt niet zoveel anders dan in de zaak van deze Koerd Baybasin, de Nederlandse staatssecretaris Albayrak met Turks paspoort en de hoogste ambtenaar bij justitie, Joris Demmink.
Als Baybasin aangeeft dan men getracht heeft hem te vergiftigen dan geloof ik dat direct. Ook in Nederland deinst men nergens voor terug. Daarom zet ik mijn vraagtekens ook bij de meeste liquidaties. Het is zo makkelijk om mensen tegen elkaar uit te spelen.
Maar goed, voor zover ik weet is Baybasin overgeplaatst naar een voor mij geen onbekende inrichting. Ik heb echt met die man te doen.
Meer over deze zaak en over de aangifte van Mr. Adèle van der Plas tegen de secretaris-generaal van justitie, zie: Eén vandaag, 13-4-07.
Hierin is een interview met de advocaat van Baybasin (Mr. Adèle van der Plas), te zien, die informatie geeft over het rapport van de Turkse overheid (volgens haar geverifieerd en bekrachtigd door de Turkse nationale veiligheidsraad) dat in haar bezit is gekomen.
Voor het werkelijk onthutsende interview interview van 2009 met Mr. Adèle van der Plas, waarin de aangifte van Mustafa Y. tegen de Nederlandse secretaris-generaal van het ministerie van justitie besproken (en zelfs door Mr. Adèle van der Plas getoond) wordt, zie aangifte Mustaf Y. en de Demmink-mafia, 1. Een paar jaar geleden zou ik nog gedacht hebben: dit kan niet in Nederland. Inmiddels denk ik dat niet meer.